داربست داربست سازه‌ای است موقت شامل یک یا چند جایگاه کار، اجزای نگه‌دارنده،اتصالات و تکیه‌گاه‌ها که در حین اجرای هرگونه عملیات ساختمانی به منظور دسترسی به بنا، حفظ و نگهداری کارگر یا مصالح در ارتفاع مورداستفاده قرار میگیرد. 77نکته ایمنی در داربست بندی به کارگیری مسول ایمنی قبل از شروع کار تمامی افرادی که با داربست کار میکنند (داربست بند و …) باید آموزش داده شوند و سپس کار خود را شروع نمایند. همچنین از لوازم وتجهیزات مناسب برای کار استفاده شود. در نگهداری از بستها، لوله‌ها، رابط‌ها و … باید دقت کافی مبذول شود. هیچ قطعه‌ای از داربست نباید از بالا به پایین پرتاب شود. استفاده از لوازم حفاظت فردی نظیر کفش ایمنی، کلاه، دستکش، لباس کار راحت (نه گشاد ونه تنگ)، کمربند ایمنی ضروری است. در هنگام کار بایستی داربست بند از آچار مناسب رینگی برای کار استفاده نماید. از بکار بردن قطعات معیوب، شکسته وخم شده باید بشدت پرهیز شود. تمامی بستها و گیره‌ها برای دوام بیشتر بهتر است در یک ظرف محتوی روغن و گازوییل نگهداری شوند. پایه های عمودی داربست یا همان لوله های استاندارد نقش مهمی در استحکام داربست دارند که حداکثر فاصله آنها از هم ۲ متر می باشد . داربست خوب داربستی است که شما تمامی پایه های استاندارد را در یک خط مستقیم مشاهده کنید . بستهای با زاویه قائم :برای اتصال لوله های داربست در حالت عمود بکار میروند .حداکثر بار قابل قبول برای این بستها ۳/۶ کیلو نیوتن می باشد . لجر LEDGER لوله های افقی که برای استوار ماندن لو له های عمودی برای تحمل بهتر بکار میرود هم چنین برای جلوگیری از خم شدن لوله های افقی (ترانزوم )هم بکار می رود . بست های PUT LOG COUPLER یا بست تخته برای اتصال ترانزوم ولجر بکار برده میشود . حداقل بار ایمن برای این بستها ۰/۵۳ کیلو نیوتن می باشد . ترانزوم لوله استاندارد بیرونی را به استاندارد درونی نصب میکند این لوله از عرض لجر عبور کرده ومحل کار را می سازد تخته داربست با طول کمتر از ۵/۱ متر حداقل به ۲ میله ساپورت زیری نیاز دارد ولی برای طولهای بیشتر از ۵/۱ متر حداقل به ۳ میله ساپورت نیاز دارد . پین های اتصال JOINT PIN قطعه ای است که برای اتصال دو لوله طولی به همدیگر مورد استفاده قرار میگیرد. لوله اتصال SLEEVE COUPLER برای اتصال دو لوله طولی به همدیگر مورد استفاده قرار میگیرد .که به دو کلاس تقسیم بندی میشود .الف)کلاس اول :SWL ;1.5 KN ب)کلاس دوم SWL; 3 KN بریس BRACE یا همان لوله های مهاری که به شکل ضربدری به داربست زده میشوند تا مقاومت داربست بیشتر شود. بریس های بیرونی FACED BRACE که هر ۱۰ متر بسته میشود . بریس های داخلی که لجر به لجر ودر فاصله استاندارد ها بسته میشود . بستهای مورد استفاده در بریس از نوع SLEEVE COUPLER می باشند استفاده از بستهای SPIGOT در بریس ها مورد تایید نیست . بستهای گردان برای استفاده در زاویه های مختلف از آنها استفاده میشود دارای SWL 5.3 KN می باشند. بستها عموما در دو نوع چدنی وفرج هستند(از نظر جنس( . بستها باید بطور مرتب روغن کاری شده و در مخلوط مناسبی از گازوییل وروغن نگهداری شوند . بسته دو نوع هستند. ۲ پیچ و ۴ پیچ که هر کدام به ثابت و گردون تقسیم بندی مشوند . پله ها بهترین وسیله برای دسترسی ایمن به بالای سکو میباشند . یه ازای هر ۲ متر ارتفاع بین ۶-۷ پله در نظر گرفته میشود . فاصله بین پله ها ۲۵-۳۰ سانتی متر بوده وعرض ورودی پله ها بین ۶۰-۱۲۰ سانتیمتر می باشد در هر ۲ متر ارتفاع وادامه پله ها حتما یک پاگرد جهت رفع خستگی باید در نظر گرفته شود . پله ها حداقل ۲۰ سانتیمتر بوده ودارای دستگیره وحفاظ پاگیر می باشند . پله ها مبادی ورودی داربست بوده وعلایم هشدار دهنده در آنجا جهت رویت همگان نصب میشوند . در شیبهای ملایم وبنا به ضرورت گاهی به جای پله ها از سطح شیبدار استفاده میشود . پله ها در سازه های دایمی بطور عمود بوده واز ارتفاع ۲ متر به بالا دارای پشت بند هستند . اگردر روی پله از تخته برای عبور مرور بهتر استفاده میکنید حتما آنرا باسیم محکم ببندید . تخته های داربست روی سکو وپاگردها را پوشانده ودر دو انتها دارای لب بند یا تسمه فلزی هستند . عرض سکو از ۶۰-۱۵۰ سانتی متر بسته به نوع کار تغییر می کند . دو طرف و وسط تخته ها باید بر روی لوله های داربست TRANSOM قرار گیرد . طول این تخته ها ۴متر می باشد وبسته به ضخامت آنها از طول ۱ الی۵/۳ متر را پوشش می دهند . عرض تخته ها از ۲۲٫۵-۲۵ سانتیمتر میباشد . ضخامت تخته ها بسته به نوع استفاده از ۳۲-۶۳ میلیمتر می باشد . در کنار سکوی کار قرنیز قرار گرفته واز افتادن اشیاء جلوگیری میکنند وبه آنها TOE BOARD گفته میشود عرض تخته های قرنیز بین ۱۵-۲۵ سانتی متر می باشد . فاصله بین تخته ها بر روی سکو نباید بیش از ۲٫۵ سانتی متر شود . تخته ها در طول سکو برای این که پاگیر نشوند باید روبه روی هم باشند اما بنا به ضرورت بین ۲۵-۴۵ سانتی متر میتوانند همدیگر را پوشش دهند . یک سکوی مناسب می بایست در هر متر مربع بین ۱۵۰ -۲۵۰ کیلوگرم وزن را تحمل نماید . نردبان خطرناکترین قسمت یک داربست می باشد . زاویه مناسب پایه های نردبان وزمین بین ۶۸-۷۵ در جه می باشد . به ازای هر ۴ متر ارتفاع ۱ متر پایه های نردبان به عقب کشیده میشود . نردبان در اشکال مختلف ساخته وکاربرد های متفاوت دارند (درباره نردبان در یک صفحه ویژه کاملا توضیح میدم ) حتما قبل از کار ازتمام اجزای نردبان بازرسی شود .برای کارهای برقی حتما از نوع عایق آن استفاده شود . نردبان مورد استفاده در داربست فلزی بوده وباید ۱ متر از محل کار بلند تر باشد . از نردبانهای چوبی وکوتاه برای کار استفاده نکنید . بالا وپایین نردبان را به جای محکم ببندید . موقع بالا وپایین رفتن حتما صورت شما روبه نردبان باشد . از هردو دست خود برای بالا رفتن استفاده نمایید . همراه داشتن ابزار در دست هنگام بالارفتن/پایین آمدن از نردبان ممنوع است. هرگز از لوله های داربست بالا وپایین نروید . کمر کشها و حفاظ پاگیر حتما نصب شود تا نفرات به ایمن بودن داربست مطمئن باشند . هرگز در کار داربست بندی دخالت نکنید . پرتاب کردن هرگونه وسیله،ابزار و …از بالای داربست به پایین ممنوع است . استفاده از قطعات معیوب ریالشکسته ،خمیده وخراب در داربست ممنوع است . لوله های داربست از جنس فلز بوده وبسیار محکم ومقاوم می باشند . قطر بیرونی لوله ۴۸٫۳ میلیمتر است ضخامت اسمی ۴ میلیمتر استفاده از لوله های خم شده ،برش داده شده توسط حرارت ممنوع است . مراقب باشید انتهای لوله شکاف وبریدگی نداشته باشد . از اتصال لو له ها در حالتهای افقی وعمودی داربست بوجود می آید . فاصله لو له های عمودی بین ۱٫۷-۲ متر می باشد . فاصله طبقات عمودی بین ۲-۳ متر است. فاصله لوله های داربست در عرض سکو ۷- الی ۱۶۰ سانتی متر است . بسته به نوع کار واستفاده از داربست فاصله های عمودی وافقی تغییر میکند . لوله های عمودی STANDARD OR POLE میگویند . به لوله های افقی در طول داربست LEDGER گویند . به لو له های افقی در عرض داربست TRANSOM گویند. سکوهای کار یا PLATFORM که برای تردد نفرات وجابجایی بار استفاده میشود بر اساس کاربرد آن به ۵ دسته (۶۰۰-۸۰۰-۱۰۵۰-۱۳۰۰-۱۵۰۰ میلیمتر )تقسیم میشوند . کنترل ایمنی داربست بندی بر عهده کیست ؟ کنترل و نظارت بر اجرای موارد ایمنی داربست بندی مطابق مبحث دوازدهم مقررات ملی بر عهده مهندس ناظر می باشد. البته انتخاب مجری صاحب صلاحیت و پیمانکار نیز به عهده مجری و مالک است
